okrycie wierzchnie

См. также в других словарях:

• okrycie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. okryć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}okrycie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. okrycieyć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• okrycie — n I 1. rzecz. od okryć. 2. lm D. okrycieyć «to, co służy do okrywania, zakrycia; nakrycie, przykrycie» Spać bez okrycia. 3. lm D. okrycieyć «wierzchnie ubranie, najczęściej płaszcz» Letnie, zimowe okrycie. Okrycie męskie, damskie. Podać, włożyć,… …   Słownik języka polskiego

• bekiesza — ż II, DCMs. bekieszaszy; lm D. bekieszaesz hist. «męskie okrycie wierzchnie, podszyte futrem, wcięte w talii i szamerowane na piersiach, używane w Polsce od czasów Batorego do połowy XIX w.» Bekiesza podbita sobolami. ‹z węg.› …   Słownik języka polskiego

• burka — ż III, CMs. burkarce; lm D. burkarek «długie, obszerne okrycie wierzchnie w formie peleryny z kapturem» ‹z tur.› …   Słownik języka polskiego

• lisiura — 1. m odm. jak ż IV, CMs. lisiuraurze; lm M. lisiurary, D. lisiurarów zgr. od lis (tylko w zn. 1) Rudy lisiura krążył koło kurnika. 2. ż IV, CMs. lisiuraurze; lm D. lisiuraur przestarz. «męska czapka, najczęściej z lisiego futra, z opuszczanymi… …   Słownik języka polskiego

• pałatka — ż III, CMs. pałatkatce; lm D. pałatkatek «brezentowa płachta do sporządzania prowizorycznych namiotów, służąca jako okrycie wierzchnie itp.; rzadziej namiot z takich płacht» Rozścielić pałatkę. Okryć się pałatką. ‹ros.› …   Słownik języka polskiego

• peleryna — ż IV, CMs. pelerynanie; lm D. pelerynayn 1. «szerokie okrycie wierzchnie zapięte pod szyją, nie mające rękawów» Długa, obszerna peleryna. Futrzana, nieprzemakalna peleryna z kapturem. Nosić, zarzucić pelerynę. 2. «część dawnego płaszcza męskiego …   Słownik języka polskiego

• lejbik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} luźne okrycie wierzchnie, rodzaj kaftana lub żakietu; dawniej: obcisły stanik damskiej sukni lub górna część munduru wojskowego <czes. z niem.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• narzutka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. narzutkatce; lm D. narzutkatek {{/stl 8}}{{stl 7}} lekkie, luźne okrycie wierzchnie (najczęściej kobiece); rodzaj szerokiego, krótkiego płaszcza, pelerynki itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Włożyć narzutkę. Narzutka z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• opończa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, lm D. opończaczy {{/stl 8}}{{stl 7}} używane w XIV–XVII w. okrycie wierzchnie z kapturem, bez rękawów, stanowiące zwykle element stroju podróżnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Otulić się szczelnie opończą, w opończę.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płaszcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y || ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} długie okrycie wierzchnie, posiadające rękawy, zapinane : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płaszcz damski. Płaszcz do kolan, do kostek.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień